उद्युज् _udyuj

उद्युज् 7 U. (Usually Ā. only)

1 To excite, make active or quick, stimulate to exertion.

-2 (intrans.) To exert, attempt, strive (with inf.); भवन्तमभियोक्तुमुद्युङ्क्ते Dk.3.

-3 To prepare.

-4 To join, be in contact with; यथा हस्ती हस्तिन्याः पदेन पदमुद्युजे Av.6.7.2.